Filip Hodas heeft altijd genoten van het maken van schedels, dus besloot hij zijn passie voor schedels te combineren met 3D en enkele van zijn favoriete cartoons uit zijn kindertijd.
Aanvankelijk wilde hij ze gestileerd maken als fossielen van dinosauriërs die in een museumomgeving waren opgesteld, maar later besloot de 3D kunstenaar dit niet te doen, omdat de schedels er op zichzelf niet erg herkenbaar uitzagen – vooral met gebroken of ontbrekende onderdelen. Daarom koos hij voor een minder beschadigde look en gaf hij elk van de personages een herkenbaar accessoire. Om het meer cartoonachtig te maken, besloot Filip het realistische uiterlijk van de schedel te contrasteren met kleurrijke vlakke achtergronden.
Het belangrijkste doel van deze serie was om wat beter te worden in beeldhouwen en om te experimenteren met de digitale beeldhouwtool. Voor elke schedel heeft hij geprobeerd de workflow aan te passen en te verbeteren, wat resulteerde in vrij zichtbare verschillen tussen de eerste schedel van Goofy (Canis Goofus) en de laatste schedel in de serie van Dagobert Duck (Anas Scroogius).
Alle texturen zijn gemaakt in Substance Painter of Substance Designer. Verder gebruikte de artiest Cinema 4D, Zbrush, Octane Render, 3D Coat, Adobe Photoshop en Adobe Illustrator.
Tweety
Canaria Tweetea – Verenigde Staten – 1941
Deze zeldzame kanariesoort heeft de grootste geregistreerde hoofd-lichaamverhouding van alle dieren die de mensheid kent. Hoewel de rest van het skelet nooit is gevonden, zijn er nog steeds gele veren aanwezig.
SpongeBob SquarePants
Spongia Bobæ – Verenigde Staten – 1999
Er is heel weinig bekend over deze humanoïde zeespons. Onderzoekers weten niet zeker hoe een spons een skelet kan ontwikkelen. Deze soort draagt een pet die van een fastfoodketen blijkt te zijn.
Smurf
Homunculus Cæruleum – België – 1958
Gevonden in België, beschouwd als een zeer zeldzame soort en werd jarenlang opgejaagd door oudere mensen. Onderzoek heeft aangetoond dat ze waarschijnlijk een blauwe huid hadden.
Popeye
Homo Popoculis – Verenigde Staten – 1929
Homo Popoculis is een ondersoort van Homo Sapiens die in stedelijke kustgebieden leefde. Zijn kenmerkende pijp werd verrassend genoeg vooral gebruikt om spinazie te consumeren.
Minnie Mouse
Mus Minnius – Verenigde Staten – 1928
Dit kleine zoogdier van de orde Rodentia heeft karakteristieke ronde oren. We weten dat het een vrouwelijke schedel is dankzij de strik die naar schatting uit 1940 stamt.
Maggie Simpson
Homunculus Maggus – Verenigde Staten – 1989
Miniatuur mensachtig exemplaar met kenmerkende spikes rond de schedel. Totdat de schedel werd ontdekt, werd aangenomen dat de stekels haar waren.
Arnold
Homo Arnus – Verenigde Staten – 1996
Onderscheidend rugby bal-vormige schedel was een overduidelijk kenmerk van de Homo Arnus. Het haar van dit exemplaar is tot op de dag van vandaag bewaard gebleven en geeft wetenschappers inzicht in kapsels uit die tijd.
Goofy
Canis Goofus – Verenigde Staten – 1932
Deze complete schedel en hoge hoed van Canis Goofus werd gevonden in Burbank, Californië. Hoed gemaakt van vilt was in deze tijd erg populair onder antropomorfe honden.
Dagobert Duck
Anas Scroogius – Verenigde Staten – 1947
Dit was een Schotse soort rijke Pekingeend. Hoge hoed en knijpbril kwamen verrassend vaak voor bij eenden uit de hogere klasse van deze tijd.
Berner
Homo Automatum – Verenigde Staten – 1999
Humanoïde wezen gemaakt van metaal. Het oppervlak van zijn achterste was extreem gepolijst. Wetenschappers gaan ervan uit dat het werd gevoed door alcohol.
Yogi Bear
Ursus Yogus – Verenigde Staten – 1958
Ondersoort van de bruine beer, afkomstig uit Jellystone Park. Hun dieet bestond voornamelijk uit picknickmanden van nietsvermoedende toeristen.
